لوازم خانگی هوشمند

فناوری خانه هوشمند از دستگاه‌هایی مانند سنسورهای پیوند دهنده، ویژگی‌ها و سایر وسایل متصل به اینترنت اشیاء (IoT) استفاده می‌کند که از راه دور قابل مشاهده، کنترل یا دسترسی هستند و خدماتی را ارائه می‌دهند که پاسخگوی نیاز کاربران است. SMART مخفف عبارت فناوری تجزیه و تحلیل و نظارت بر خود (Self-Monitoring Analysis and Reporting Technology) می‌باشد. این فناوری در ابتدا توسط IBM توسعه یافته بود و به آنالیز پیش‌بینی شکست گفته می‌شد. نخستین محصول معاصر فناوری خانه هوشمند بین سالهای ۱۹۹۸ و اوایل ۲۰۰۰ میلادی در دسترس مصرف‌کنندگان قرار گرفت. فناوری خانه هوشمند به کاربران امکان می‌دهد دستگاه‌های خانگی متصل خود را از برنامه‌های خانه هوشمند، تلفن‌های هوشمند یا سایر دستگاه‌های شبکه کنترل و نظارت کنند. کاربران می‌توانند از راه دور سیستم خانه‌های متصل را کنترل کنند، چه در خانه باشند و چه در خانه. این کار باعث می‌شود انرژی و کارایی الکتریکی کارآمد تری داشته باشید و از امنیت خانه شما نیز اطمینان حاصل کنید. فناوری خانه‌های هوشمند با اسکان افراد دارای نیازهای ویژه به ویژه افراد سالخورده به سلامتی و رفاه کمک می‌کند. اکنون از فناوری خانه‌های هوشمند برای ایجاد شهرهای هوشمند استفاده می‌شود. یک شهر هوشمند عملکردی شبیه به خانه هوشمند دارد، جایی که سیستم‌ها برای اجرای کارآمدتر شهرها و صرفه جویی در هزینه‌ها مورد نظارت قرار می‌گیرند.